Właściwie po co nam profesjonalny fotograf? | Blog fotograficzny

Żyjemy w czasach w których prawie każdy z nas nosi w kieszeni dobrej jakości aparat fotograficzny. Rozwój telefonów komórkowych sprawił, że w dowolnej chwili i jednym ruchem ręki możemy uwiecznić dany moment w postaci zdjęcia. Na dyskach przechowujemy setki megabajtów zdjęć i w ogóle nie myślimy o ich wywoływaniu. Półki naszych domów nie są już oblegane przez dziesiątki albumów. Technologia umożliwiła nam to, że wszyscy możemy poczuć się fotografami. Jeżeli robimy to na własny użytek to możemy wymieniać same plusy tej sytuacji. Jednak czy robimy to na tyle profesjonalnie, że możemy zastąpić zawodowców?

„Zdjęcia może robić każdy!”

Jest to zdanie, które profesjonalny fotograf słyszy w codziennym życiu wielokrotnie. Największą bolączką i zmartwieniem osób zarabiających na życie robieniem zdjęć jest to, że dla ogółu społeczeństwa samo posiadanie aparatu fotograficznego czyni daną osobę „fotografem”. Ten bardzo krzywdzący społeczny odbiór tego zawodu powoduje, że jeżeli w danej chwili w firmie potrzebne są zdjęcia z imprez, wydarzeń lub promocji produktu to na porządku dziennym jest wykorzystywanie pracowników firmy, znajomych lub nawet dzieci znajomych. Lata doświadczeń, nabytych umiejętności i wiedzy sprowadzane są do zwykłego wciśnięcia spustu migawki. W tym kontekście spust jest bardzo górnolotnym słowem, ponieważ jest to tylko „zwykły przycisk na aparacie”. Przycisk, który każdy potrafiłby wcisnąć. Równocześnie osoby deprecjonujące zawód profesjonalnego fotografa raczej nigdy nie pomyślałyby, że skrzypkiem staje się ten kto kupił sobie skrzypce albo fryzjerem ten kto umie wycinać różne rzeczy z papieru, prawda? To dlaczego tak lekkomyślnie myśli się o profesjonalnych fotografach?

Przede wszystkim trzeba wytłuścić jedną zasadniczą kwestię. Robienie zdjęć jest formą sztuki. Taką samą formą sztuki jak malowanie obrazów czy rzeźbienie. Wystarczy przejść się na pierwszą z brzegu wystawę zdjęć, a momentalnie zobaczymy grupy ludzi zachowujących się tak samo jak w galeriach sztuki. Zdjęcia mogą pokazać nam całą gamę emocji, które towarzyszą nam na co dzień. Zdjęcia przede wszystkim potrafią opowiadać historię. Historię zamkniętą w jednym ujęciu. Uchwycenie tego magicznego momentu, który sprawia, że zdjęcie staje się zdjęciem przez duże „z” wymaga z jednej strony talentu, ale z drugiej strony lat doświadczeń. I ponownie wracamy do tego, że praktyka i godziny spędzone z aparatem w ręku konfrontowane są z trywialnym zdaniem „Zdjęcia może robić każdy!”. Jednak równocześnie żadna z osób, które tak mówią nie poprosi o namalowanie swojego portretu osobę, która dopiero co kupiła sobie pędzel i farby.

Kolejnym istotnym elementem jest posiadany sprzęt. Wbrew pozorom do robienia dobrych zdjęć nie wystarczy „lustrzanka” z podstawowym obiektywem, którą ktoś zakupił specjalnie na wakacyjny urlop w ciepłych krajach. W pierwszym z brzegu sklepie fotograficznym znajdziemy dziesiątki obiektywów, lamp i filtrów z których każdy daje inne możliwości fotografowi. Do tego dochodzi jeszcze wiele innych sprzętów i akcesoriów o których istnieniu nie ma pojęcia nasz bohater od kwestii „Zdjęcia może robić każdy!”. I znowu dochodzimy do punktu gdzie można by stwierdzić, że taki sprzęt może sobie kupić każdy. Jednak do profesjonalnego robienia zdjęć potrzebny jest nie tylko odpowiedni sprzęt, ale przede wszystkim wiedza kiedy i jak tego sprzętu używać. A tej wiedzy nie da już się kupić w żadnym sklepie. Nawet najdroższym.

Umniejszający rolę profesjonalnego fotografa zapominają, że naciśnięcie przycisku w aparacie to dopiero połowa drogi do „ładnego zdjęcia”. Wywołujące liczne westchnienia zachwytu piękne wizualne efekty na zdjęciach są następstwem godzin spędzonych przed monitorem komputera. Rozwój technologii sprawił, że rola fotografa nie kończy się na wywołaniu zdjęć w ciemni, ale wiąże się ze spędzaniem takiej samej ilości czasu z komputerową myszką, jak wcześniej z aparatem w ręku. Jednak to kolejny aspekt tworzenia pięknych zdjęć o których nie wie Iksiński mówiący „Zdjęcia może robić każdy!”. Na ślubach, komuniach i chrztach możemy zobaczyć dziesiątki rodziców, którzy fotografują całą uroczystość swoimi smartfonami. Otrzymane zdjęcia w większości są poruszone, nieostre, czy niedoświetlone. Na koniec okazuje się, że z całej „sesji” do pokazywania i chwalenia się znajomym nadają się góra trzy zdjęcia. Poświęcanie czasu zdjęciom i godziny spędzone na ich postprodukcji są stałym elementem pracy zawodowego fotografa. Wspomniany Iksiński często zwraca uwagę na to, że cena usług fotograficznych jest nieadekwatna do włożonej pracy. Jednak jeżeli weźmiemy pod uwagę przygotowanie sprzętu, przejazdy i wyżej wspomnianą obróbkę zdjęć to mamy świadomość tego, że kwota nie pokrywa tylko „robienia zdjęć”.

Starałem się w tych kilku akapitach zawrzeć argumenty, które przemówią nawet do najbardziej opornych zwolenników opcji „Zdjęcia może robić każdy!”. Na koniec przewrotnie chciałbym się z tym zdaniem zgodzić. Tak, zdjęcia może robić każdy, ale majstersztyk otrzymamy tylko od osób, które posiadają doświadczenie, talent, umiejętności i odpowiedni sprzęt. A jakie jest wasze zdanie na ten temat?